Η αιωνιότητα ένα λεπτό μπροστά στην εγκληματικότητα,το ”Mama” των Percentage μας το περιγράφει με τον πιο λυρικό τρόπο

Η εγκληματικότητα αναμφισβήτητα αποτελεί διαχρονικό φαινόμενο. Αυτό έρχεται να μας επιβεβαιώσει με άκρως καλλιτεχνικό τρόπο το νέο κομμάτι των Percentage με τίτλο Mama. Ακούστε το κομμάτι στο link που ακολουθεί…

Facebook Page: Percentage the Band

Youtube: Percentage The Band

TikTok: josef_percentage

Μια αναμενόμενη ερώτηση κάποιου θα ήταν η εξής : ”δεν θα έπρεπε με τα χρόνια να έχει εξαλειφθεί η εγκληματικότητα;” θα απαντήσω να εξαλειφθεί είναι ανέφικτο διότι αφορά ανθρώπους με πάθη κι όχι μόνο, πάνω σ’αυτό θα συγκεκριμενοποιηθώ αργότερα.

Να περιοριστεί σίγουρα θα έπρεπε. Αν κοιτάξει κανείς την ιστορία θα δει πως ανάλογα την εποχή που βρισκόμαστε σημειώνονται διαφορετικού είδους εγκλήματα. Όπως έλεγε και ο Ντυρκέμ “το έγκλημα είναι σαν την αρρώστια δε γίνεται να μην υπάρχει σε μια κοινωνία” και συνηθέστερα σημειώνεται μεγαλύτερος αριθμός διαπραττούμενων εγκλημάτων σε περιόδους κρίσης όπως για εμάς η Ελλάδα του 2022 και πριν.

Ελπίζω με το 2022 να λήξει η κρίση που ταλανίζει έναν ολόκληρο λαό και έχει ως αντίκτυπο τον τρόπο διαβίωσης και σε πολλές περιπτώσεις την αυτοκτονία και τη διάπραξη εγκλημάτων εν βρασμώ ψυχής λόγω της πίεσης που δέχεται ο καθένας και έτσι το εκάστοτε άτομο δεν είναι σε θέση να διαχειριστεί όλη αύτη τη νέα πίεση γι’αυτό.

Όπως προείπα πολλοί άνθρωποι έρχονται στο σημείο να τελέσουν το έγκλημα λόγω των παθών τους και ένα τέτοιο είδος είναι τα ερωτικά εγκλήματα που ως κύριο πυρήνα έχουν την απεριόριστη ζήλεια και ανασφάλεια του θύτη που νιώθει ότι το ταίρι του (θύμα) μόνο μ’αυτόν τον τρόπο, σίγουρα, μπορεί να είναι για πάντα δικό του. Όσο όμως κι αγαπάς έναν άνθρωπο δεν μπορείς να του πάρεις τη ζωή αλλά το εύλογο θα ήταν να έχεις λόγο να του χαρίσεις ζωή.

Ο θύτης λοιπόν είναι αδιανόητο σ’αυτή την περίπτωση να μην έχει ψυχολογικό πρόβλημα το οποίο χρήζει ιατρικής βοήθειας και ίσως το θύμα να το αντιλήφθηκε αυτό αλλά να μην έφυγε από κοντά του λόγω του πιθανού φόβου που του προξενούσε μέσω απειλών και βίας ή απλά επειδή τον αγαπούσε.

Το θύμα σε μεγάλο ποσοστό ποτέ δε πίστευε ότι ο ”άνθρωπος του” θα έφτανε σε αυτό το σημείο .Όμως ο θύτης μας διαβεβαίωσε με την πράξη του για το αντίθετο. Σ’αυτό που θέλω να καταλήξω είναι ότι πολλές φορές υποτίθεται ότι γνωρίζουμε τον σύντροφο όμως είμαστε μίλια μακριά από την πραγματικότητα.

Γι’αυτό εν κατακλείδι η ερωτική ζωή του καθενός είναι δικαίωμα του αλλά χρειάζεται να πράττει με ωριμότητα και σύνεση για το προσωπικό του καλό.