Αποκλειστικά στο www.my-city.gr μας μιλά η κ.Ελένη Ψιχούλη
Αποκλειστικά στο My-City.gr μας μιλά η κ.Ελένη Ψιχούλη
-Βρίσκεστε σε ένα δάσος της Ελλάδας, κουβαλάτε μαζί σας αλεύρι, νερό και τα βασικά υλικά που προτιμάτε. Ποια φρέσκα υλικά θα παίρνατε από το δάσος ώστε να δημιουργήσετε ένα όμορφο πιάτο;
Αφού έχουμε αλεύρι και νερό, θα μάζευα άγριες ρίγανες, φασκόμηλα και θυμάρια για να φτιάξω ένα ωραίο, αρωματικό ζυμωτό ψωμί. Και φύλλα από κουτσουπιές για να το ψήσω πάνω τους, αφού του δίνουν μια ωραία, ξινούτσικη γεύση.
-Πώς σας φάνηκε η εμπειρία να καθοδηγήτε μικρούς μάγειρες;
Η μαγειρική δεν με ενδιαφέρει και τόσο, τα παιδιά είναι πολύ μικρά, έχουν όλο το χρόνο μπροστά τους, εφ’όσον γουστάρουν, να μάθουν να μαγειρεύουν. Η κουζίνα είναι η δικαιολογία για να τους διδάξεις ήθος, τις βασικές αρχές της ζωής, την αγάπη, το μοίρασμα, την τιμιότητα, την άμιλλα, την ηδονή, τη χαρά της γεύσης, την κοινωνικότητα του φαγητού. Αυτά είναι πιο σημαντικά από οποιαδήποτε συνταγή.
-Πιστεύετε ότι το μαγειρικό ταλέντο είναι κάτι έμφυτο;
Δεν ξέρω αν είναι ταλέντο, είναι σίγουρα προτίμηση. Άλλος προτιμά να παίζει μπάλα, άλλος να ζωγραφίζει άλλος να μαγειρεύει. Αυτή η προτίμηση και η χαρά που σου δίνει σε κάνει στο τέλος καλό με ό,τι καταπιάνεσαι.
-Ποια ήταν η δική σας πρώτη επαφή με την μαγειρική που θυμάστε
Τα κλασικά μπιφτέκια της φοιτητικής ζωής, που τα ονειρεύεσαι μαγικά και αφράτα αλλά που σε απογοητεύουν γιατί δεν τήρησαν τις υποσχέσεις τους και καταλήγουν στον σκουπιδοντενεκέ.;
-Υπάρχει ένας τόπος στην Ελλάδα που να τον αγαπάτε λίγο περισσότερο από τους άλλους για τα προϊόντα του;
Ο κάθε τόπος έχει τα δικά του μοναδικά προϊόντα. Και η Ελλάδα είναι χώρα «γκουρμέ» αφού το μέλι, το λάδι, το κρασί, το αλλαντικό, το λαχανικό, όλα έχουν διαφορετική γεύση ακόμη και ανάμεσα σε δυό χωριά που απέχουν ένα χιλιόμετρο. Γι’αυτό το ελληνικό προιόν είναι σπάνιο, μοναδικό και πολύτιμο. Ήρθε η ώρα να το ανακαλύψουμε, να το εκτιμήσουμε, μπας και κάποτε πάρει τη θέση που του αξίζει στον παγκόσμιο γαστρονομικό χάρτη.
-Ποιο φαγητό σας αρέσει περισσότερο να δημιουργείτε;
Ο,τιδήποτε μαγειρεύεται με λαχανικά. Λατρεύω τα λαδερά φαγητά, η παλέτα των λαχανικών είναι αστείρευτη, κάθε εποχή έχει τα δικά της και η γκάμα που ανοίγεται μπροστά σου είναι πραγματικά αστείρευτη.
-Υπάρχει κάποιο φαγητό που σας δυσκολεύει;
Τα ρεβύθια. Για κάποιο λόγο δεν τα έχω πετύχει ποτέ. Και το χειρότερο είναι που ακόμη δεν έχω καταλάβει τί κάνω λάθος.
-Πέραν της ελληνικής ποια άλλη κουζίνα αγαπάτε;
Λατρεύω την τούρκικη κουζίνα, που έχει απίστευτες αλλά και τόσο απλές τεχνικές και μια γκάμα γεύσεων απέραντα πιο μεγάλη από τη δική μας κουζίνα.
-Με την πάροδο του χρόνου θεωρείτε πως το ελληνικό φαγητό καλυτερεύει ή όχι;
Η κάθε εποχή μαγειρεύει διαφορετικά. Κι αυτό είναι πολύ καλό γιατί έτσι η παράδοση εξελίσσεται, δανείζεται νέες τεχνικές, υλικά από ξένες κουζίνες και μ’αυτό τον τρόπο καταφέρνει να επιβιώνει. Η στατικότητα θα την είχε σκοτώσει.
-Βρίσκετε ομοιότητες στις τώρα νοικοκυρές με τις προηγούμενες;
Όσο περνούν τα χρόνια θεωρώ ότι οι μάγειρες και οι μαγείρισσες όλων των εποχών είναι τελικά ίδιοι. Μπορεί να μαγειρεύουν διαφορετικά αλλά σκέπτονται με τον ίδιο τρόπο, καθένας με τα γούστα, τις ευκολίες και τις εμμονές του.
-Ως γευσιγνώστρια θεωρείτε πως είστε αυστηρή;
Κατ’αρχήν μισώ την κριτική στο φαγητό. Για μένα ισχύει το «περί ορέξεως κολοκυθόπιτα». Είναι θλιβερή η κριτική σε κάτι που θα έπρεπε να είναι μόνο χαρά της ζωής, ηδονή, μοιρασιά.
-Ποιο πράγμα μπορεί να σας θυμώσει σ’ένα πιάτο;
Όταν νοιώθω ότι ο μάγειρας με κοροϊδεύει για να με εντυπωσιάσει. Το φαγητό πρέπει να είναι αγάπη και όχι αφορμή για να κοκορεύεσαι και να το παίζεις-τσάμπα- μάγκας. Και δυστυχώς αυτό συμβαίνει πολύ στην ελληνική εστίαση.
-Ποια συνταγή προτείνετε από το pirouni.gr να κάνουν οπωσδήποτε οι αναγνώστες μας;
Την τυρόπιτα στο τηγάνι με δυό μόλις υλικά.
-Πείτε μας λίγα λόγια για την συλλογή σας ”Idi Prikos”
Τα idi prikos είναι η αγάπη μου για το κέντημα, κεντάω σε βαθμό εμμονής. Είναι η αγάπη μου για την παράδοση, το χειροποίητο. Είναι ποδιές, τσάντες και τσαντάκια, είναι είδη σπιτιού και καδράκια που ανακυκλώνουν με μια φρέσκια ματιά τα παλιά εργόχειρα. Είναι κάτι μοναδικό, ξεχωριστό που αντιμάχεται την εποχή του βιομηχανοποιημένου, όπου όλοι ψωνίζουμε από τα ίδια μαγαζιά και έχουμε τα ίδια σπίτια. Τα idi prikos είναι μια πρόκληση. Να έχεις πάνω σου κάτι μοναδικό, κάτι σπάνιο, κάτι με προσωπικότητα. Να μην μοιάζεις με τον διπλανό σου.
Ευχαριστούμε θερμά την κυρία Ελένη Ψιχούλη για την αποκλειστική συνέντευξη στο my-city.gr
